"Ja jij bent een vrouw dus ik hoef niet met je te praten en naar je te luisteren!"
Mijn mond valt zo ver open van verbazing, dat een toerist spontaan probeert om zijn "Boris Bike" erin te parkeren. Het is iets na 6en als ik in Putney uit de bus stap. Na wat een hele gezellige dag in Kingston was (waar ze overigens een HEMA met twee! verdiepingen hebben, je weet pas wat geluk is als je dat ineens in Londen ziet) kreeg ik een telefoontje dat de hele avond op zijn kop zou zetten.

WooWoo belde me op en was zo panisch, dat ik haar eerst rustig moest zien te krijgen voor ik überhaupt kon verstaan wat er aan de hand was. "Kom asjeblieft naar huis, ik weet niet wat ik moet doen en ben zo bang!". Oke, problemen dus. Samen met Dave (De bewuste Engelsman die ik hier aan de haak heb geslagen, jaja) ben ik als een malle naar huis gegaan. Zodra ik de voordeur opendeed werd ik begroet door Tim, de broer van Rowie, die op dat moment op bezoek was. "Ze is echt bang en weet niet wat ze moet doen".

Met tranen in haar ogen en mascara op haar wangen vloog Rowie mij in de armen. "Rustig meisje, alles komt goed, dit gaan we oplossen". Toen ze een beetje rustig was vertelde ze haar verhaal:
"Ik zat met Tim te eten in de keuken en die Fransmans (meneer bluh) kwam binnen en besloot zijn schoenen in de droger te stoppen. Ik vroeg hem vriendelijk of hij dat niet wilde doen, aangezien dat niet echt goed is voor de droger en ik weinig zin heb om reparatiekosten te betalen aan iets wat ik niet stuk gemaakt heb. Vervolgens begon hij als een malle te schreeuwen en besloot mij uiteindelijk te vertellen dat, omdat ik een vrouw ben, hij niet met me hoeft te praten en niet naar me hoeft te luisteren."

De bewuste meneer bluh stond op dat moment onder de douche. Dave en ik waren allebei laaiend en wilde hem op zijn gedrag aanspreken, maar dan op een manier die passend was voor een moderne samenleving in 2015 en niet op de kinderachtige 13e eeuwse, islamitische staat achtige manier zoals meneer bluh deed. Zodra hij onder de douche vandaan kwam, zei hij heel rustig "Hi" tegen Dave.

"Don't you say hi to me like that after what you did to my friend". Een zin die elke goede vriend in zo'n situatie zou zeggen en een zin die ervoor zorgde dat meneer bluh hem uitflipte. Wat er vervolgens precies gebeurde weet ik niet, maar er werd met deuren gesmeten en zoals wij dat in Nederland zo mooi zeggen: Het vlees vloog over tafel. Het vlees was in dit geval verschillende varianten van het woord "Fuck".

Meneer bluh had zich opgesloten in zijn kamer en ik stond in de gang te kijken, toen hij naar buiten kwam, brak de hel los, zonder dat ik ook maar iets gezegd had. Zal wel komen omdat ik een vrouw ben denk ik. Hij schold mij de huid vol en dat was reden voor Dave om hem net niet aan te vliegen. Gelukkig sta ik mijn eigen mannetje en sprak ik hem, met lichtelijk stemverhef, aan op zijn actie van die middag. Vervolgens werd mij verteld dat ik het probleem was omdat ik mensen mee naar huis nam die daar niet thuishoorden. Natuurlijk. Je vergeet alleen even te vermelden dat de reden daarvoor was dat jij als een mongool tekeer ging tegen mijn vriendinnetje. Na een duw van meneer bluh leek het mij een goed idee om hem doof proberen te schreeuwen en hem te vertellen dat hij op moest sodemieteren. Gelukkig was hij het daarmee eens en liep de voordeur uit en smeet deze dicht. Waarschijnlijk was het de adrenaline, maar ik heb de deur open getrokken om hem als een ontzettend charmant viswijf de huid vol staan schelden. "Ja en ik haal de makelaar"
Jonge, dat moet je vooral doen, zodat hij kan zien wat voor een freak je bent. Rot lekker op naar die steen waar je onder geleefd hebt en waar je vrouwen als stront kunt behandelen, in mijn huis ben je niet meer welkom.

Ik stond te trillen van woede met een hartslag van over de 300. De Italianen waren inmiddels naar beneden gekomen en die probeerden me gerust te stellen. Meneer bluh was weg en zoals wij vermoedden was hij zijn sleutels vergeten, dus hij zou voorlopig niet terug komen. Rowie was inmiddels weer helemaal panisch en voelde zich schuldig omdat ze het idee had dat zij dit veroorzaakt had. Wat natuurlijk complete onzin is, als hij normaal had gedaan, was er niks aan de hand geweest. Germ ding.

Na een semi gezellig avond, besloten wij rond 12 uur dat het tijd was om naar bed te gaan. Dave bleef bij mij slapen, wat achteraf maar goed was ook. Het was ongeveer 2:20 toen er een enorme knal te horen was. Gevolgd door gebons op de deur en de woorden: OPEN THE FUCKING DOOR!
Dit was echter niet meneer bluh, maar mevrouw blah, die ergens onder een steen vandaan gekropen was. Ze bleven met zijn tweeën als debielen op de deur rammen en ik was echt bang voor mijn leven. Een inval van de nazi's is er niks bij. Dave kon nog helder denken en schoof een kast voor de deur (gelukkig had ik deze op slot gedaan). Het enige waar ik aan kon denken was: Wij moeten hier zo snel mogelijk weg. Ik zei tegen Dave dat hij de politie moest bellen en heb Rowie gesmst dat hij dat aan het doen was. Bluh en Blah waren inmiddels naar boven gegaan en stonden tegen Rowie en Tim te schreeuwen. Ze bleven allebei maar doorgaan over "Respect" en dat we elkaar moesten respecteren en met respect moesten behandelen. Noemen wij zoiets nou ironie of hypocrisie?

Even later kwamen ze weer naar beneden en deden alles wat ze konden om mijn deur in te trappen. Mevrouw Blah schreeuwde dat ik mijn stomme vriendje naar buiten moest sturen. Als ik dat gedaan had waren er waarschijnlijk doden gevallen, zo boos was ze. Toen ze zich realiseerde dat het haar niet ging lukken om mijn deur in te trappen, liep ze maar naar buiten om op mijn ramen te gaan bonzen. Dit was het moment waarop meneer bluh haar probeerde te kalmeren en zei dat ze op moest houden. Ze gingen naar hun kamer en de rust leek eventjes weder gekeerd.

De politie was inmiddels gearriveerd en nadat we mijn huissleutels door het raam aangegeven hadden stonden ze binnen. Dit was pas het moment waarop ik mijn kamer uit durfde te komen. Woowoo was in alle staten en het belangrijkste voor mij was om haar rustig te krijgen. De politie wist de boel te kalmeren en vertelde ons dat we in mijn kamer moesten blijven terwijl ze bluh en blah ondervroegen. Zij gaven gelukkig snel toe dat zij degene waren die voor problemen gezorgd hadden en mevrouw bluh werd gearresteerd voor vernieling van eigendom (Al klinkt het Engelse criminal damages een stuk gevaarlijker). Meneer bluh mocht het huis niet inkomen tot de volgende dag 10 uur 's ochtends.

Ondanks dat ze nu weg waren, hadden Rowie en ik nog altijd geen zin om in dat huis te blijven, zolang ze binnen konden komen. Dave bood meteen aan dat we naar zijn huis konden en zo lang mochten blijven als we zelf wilden. Dat hebben we dus gedaan. Zondag ochtend om 5 uur zijn we met zijn vieren in een taxi gestapt en naar Dave gereden. Attila en Lisette (de Italiaanse jongen en het Portugese meisje) hebben beloofd ons op de hoogte te houden van wanneer ze het huis uit zijn en dat is pas het moment waarop wij terug gaan.

Dus tot zover mijn zaterdagavond/nacht, hoe was die van jullie?